Dag 4: Oogverblindend kleurenfestijn in Chichicastenango

Zondag naar de markt in Guatemala.
Reizen is steeds een beetje avonturen. Op deze zondag is het niet de gewone routine van thuis, met een pistoletje, koffiekoeken 'De 7de dag' en een veldrit op TV. Integendeel, we worden gewekt om 6:20 uur ('s ochtends) om het programma van onze 4de dag te beginnen, Niet die van de 7de dag ('s zondags). Om 08:00 uur staan we klaar aan de bus om het 1ste agendapunt op ons programma uit te voeren.

Vanop het terras van het hotel, uitzicht op het Atitlan meer.

Vanop het terras van het hotel, uitzicht op het Atitlan meer.

Hotel Posada de Don Rodrigo, ons verblijf voor 2 nachten in Panajachel.

We rijden via een adembenemende route naar Chichicastenango. Het is een uit de rotsen gehakte weg die een fantastisch spektakel biedt. Over een 6 km stijgen we ongeveer 900 meter. Het hoogste punt op de route ligt op 2535 meter.

Uitzicht op het Atitlan meer, tijdens de route naar Chichicastenango.

Uitzicht op het Atitlan meer, tijdens de route naar Chichicastenango.

Indianenmarkt van Chichicastenango.
Het is zondag, en op deze dag is er de wekelijkse markt van de Quiché-Maya's. Het dorp was vele jaren geleden een belangrijk centrum voor de Quiché-Maya's indianen. We komen er aan om 10:00 uur. De duizenden Maya's staan ons op te wachten met de gebruikelijke kitsch rommel. Als aasgieren worden we aangevallen om te trachten om aan ons hun brol te verkopen. Hier vindt ook de grootste, bekendste en kleurrijkste indianenmarkt van Guatemala plaats. Er is een enorm aanbod van kraampjes met ook de typische souvenirs, waaronder gekleurde stoffen, en zeer vele andere rommel.

Enorme drukte in de omliggende straatjes met ....

De stad Chichicastenango "Chichi", staat in Guatemala bekend om de K"iche" Maya cultuur. Het is een levendige en kleurrijke stad. Op de grote Mayamarkt vindt men allerlei kramen, gevuld met haakwerken, lekkernijen, sierraden, maskers, kruiden, stoffen en bloemen.

Kraampjes op de route naar de groentemarkt.

De vele winkeltjes strekken zich uit over honderden meters in de omringende straatjes. Onvoorstelbare drukte en honderden shopjes met allen dezelfde kitscherige rommel.

Enorme drukte.

Het is drummen om zich een weg te banen naar de markt. De fruit- en groentestalletjes zijn terug te vinden in de overdekte markt. Het is een streling voor oog en neus.

Fruit en groentemarkt in een overdekte ruimte.

Fruit en groentemarkt in een overdekte ruimte.

Santo Tomas kerk.
Benevens de markt, is er nog de kerk die voor de Maya's een heilige plaats is. De kerk stamt uit 1540. Op de treden van deze Santo Tomaskerk, die dienst doet als Mayatempel, branden de Maya's voortdurend dennennaalden en wierook waardoor de gevel van de kerk achter een grote rookwolk verdwijnt. Hiermede zetten de gelovigen hun gebeden kracht bij.

Op de treden van de Santo Tomas kerk.

Op de treden van de Santo Tomas kerk.

Op de treden van de Santo Tomas kerk.

Op de treden van de Santo Tomas kerk.

De Maya's zien buitenlanders "hun" hoge witte trap niet graag betreden om de kerk te betreden. De prekoloniale rituelen worden er nog steeds uitgevoerd.

Kerkhof. 
Alhoewel we later, nog een eeuwigheid voor hebben, bekijken we nog even het kleurrijke kerkhof. De Maya's hebben er een heel bijzondere aandacht en verering voor. Vermits dit op het programma staat bezoeken we die enge plaats.

Achteraan, het kerkhof.

Op de treden van de Santo Tomas kerk.

Middaglunch.
Door onze lokale touroperator worden we naar een plaatselijke Maya woning gebracht waar we tegen 12.30 de lokale specialiteit opgediend te krijgen. Als aperitief, vooreerst het ritueel van een sterk spul, zoiets als tequila met citroen en zout en pikante kruiden. Straf spul, maar wel lekker.

Aperitief bij lokale bewoners.

Het maal bestond uit een soep met rijst, aardappel, wortel en kip, en met de gebruikelijke kruiden als Maya specialiteit. Een succesvolle, eenvoudige maar zeer lekkere warme lunch.

Naar Panajachel.
Na deze activiteiten dachten we om naar Panajachel te rijden om dit dorpje, het hotel, zwembad en het meer te verkennen. Maar dat was zonder de uitgelopen koopwoede gerekend. Het is blijkbaar zeer moeilijk om te weerstaan aan de drang om de kraampjes en winkeltjes te laten waar ze voor staan..

De 4 mannen van het gezelschap, wachtend op de koopsters.

Het was dan reeds 15.30 uur dat we de terugweg konden aanvatten. Een verkeken gelegenheid om Panajachel te verkennen. Enfin, met de belofte door de reisleidster om het in de volgende dagen beter te regelen zijn we gerustgesteld.

Panajachel, het toeristische hart van Atitlan.
Panajachel is het grootste dorp aan het Atitlan meer en ook het meest gericht op toerisme. Het plaatsje heeft uitgebreide toeristische faciliteiten. Van de 11.000 inwoners leven de meesten van het toerisme. De Calle Santander, de lange straat die dwars door het dorp loopt in de richting van het meer is dan ook een lang lint van aaneen geschakelde souvenirwinkels, bars, restaurants en hotels. Panajachel is de belangrijkste aanleghaven voor boten die de dorpen langs de oevers van het meer verbinden. Het panoramisch uitzicht op het meer en de omringende vulkanen is buitengewoon.

Route informatie.
De rit tot Chichicastenango is 36 km ver. Maar door een schitterend landschap. totale afstand vandaag: 72 km. Het hoogste punt lag op 2536 m hoogte. Panajachel lig top 1500 m hoogte.

Route van Panajachel naar Chichicastenango, 72km heen en terug.